Zarys prawa europejskiego

Zarys prawa europejskiego przedstawia specyfikę prawa UE, jego miejsce wśród innych dziedzin oraz relacje z prawem międzynarodowym publicznym i porządkami krajowymi. Omawia podstawy stanowienia, stosowania i implementacji (w tym pierwszeństwo i skutek bezpośredni) oraz podmiotowość prawnomiędzynarodową Unii. Uczestnik poznaje źródła prawa UE, główne instytucje i ich kompetencje, a także obywatelstwo Unii Europejskiej i związane z nim uprawnienia. Szczególny nacisk kładziony jest na swobody rynku wewnętrznego (towary, osoby, usługi, kapitał). Kurs obejmuje system ochrony prawnej: sądowy (TSUE i sądy krajowe stosujące prawo UE) i pozasądowy, oraz kształci umiejętność identyfikacji właściwych podstaw prawnych i oceny skutków norm unijnych w praktyce krajowej.

Miejsce prawa europejskiego wśród innych dziedzin prawa;

Podmiotowość prawno-międzynarodowa Unii Europejskiej;

Źródła prawa UE;

Instytucje UE;

Obywatelstwo Unii Europejskiej;

Swobody rynku wewnętrznego.

Literatura podstawowa:

Maria Magdalena Kenig-Witkowska (red.), Prawo instytucjonalne Unii Europejskiej, wyd. VI, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2025

Traktat o Unii Europejskiej, Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej

Literatura uzupełniająca

Jacek Barcik, Jacek Barcik, Prawo Unii Europejskiej, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2025

Robert Grzeszczak, Dagmara Kornobis-Romanowska(red), Traktat ustanawiający Unię Europejską. Komentarz, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2023

Adam Łazowski, Anna Łabędzka, Maciej Szpunar, Prawo Unii Europejskiej. Pytania. Kazusy. Tablice, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2013

Matthias Herdegen, Prawo europejskie, wyd. II, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2006

Władysław Czapliński i inni (wybór i red.), Prawo Wspólnot Europejskich. Orzecznictwo, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2005

Jan Barcz (red.), Ustrój Unii Europejskiej, 2 tomy, wyd. II, Instytut Wydawniczy EuroPrawo, Warszawa 2010

Jan Barcz (red.), Prawo Unii Europejskiej. Zagadnienia systemowe, wyd. III, Wydawnictwo Prawo i Praktyka Gospodarcza, Warszawa 2006

Artur Kuś (red.), Prawo Unii Europejskiej z uwzględnieniem Traktatu z Lizbony, Wydawnictwo KUL, Lublin 2010

Jan Galster (red.), Podstawy prawa Unii Europejskiej z uwzględnieniem Traktatu z Lizbony. Zarys wykładu, Wydawnictwo TNOiK, Toruń 2010

Anna Zawidzka-Łojek, Robert Grzeszczak, Adam Łazowski (red.), Prawo Unii Europejskiej - Vademecum. Instytucje i porządek prawny. Prawo materialne, EuroPrawo, Warszawa 2014

Jan Barcz, Maciej Górka, Anna Wyrozumska, Instytucje i prawo Unii Europejskiej, LexisNexis, Warszawa 2015

Wiedza:

Rozumie specyfikę prawa Unii Europejskiej, jego relacji z prawem międzynarodowym publicznym oraz prawem krajowym i identyfikuje podstawowe źródła prawa unijnego.

Wskazuje metody i środki implementacji prawa UE do prawa krajowego oraz rozumie instytucjonalne i proceduralne mechanizmy tworzenia, wdrażania i funkcjonowania prawa unijnego.

Potrafi wymienić główne instytucje prawa unijnego, w tym w szczególności źródła i zasady prawa UE oraz środki ochrony prawnej.

Umiejętności:

Identyfikuje zadania i obowiązki administracji krajowej związanych z implementacją prawa UE.

Pozyskuje i samodzielnie wykorzystuje wiedzę o prawie unijnym i jego oddziaływaniu na polski porządek prawny.

Przeprowadza krytyczną analizę wybranych zagadnień i jest świadomy ustawicznego pogłębiania swojej wiedzy.

Kompetencje społeczne:

Wykorzystuje posiadaną wiedzę w celu podejmowania działań na rzecz interesu publicznego.

Jest świadomy doniosłości znaczenia norm prawa UE w życiu społecznym.

Zaliczenie kursu na ocenę w formie pisemnej lub ustnej. Do uzgodnienia pomiędzy uczestnikami a prowadzącym na pierwszych zajęciach. Efekty z zakresu wiedzy weryfikowane są na podstawie oceny wykonywanych zadań oraz zaliczenia końcowego konwersatoriów. Efekty z zakresu umiejętności i kompetencji społecznych weryfikowane są na podstawie różnorodnych zadań wyznaczonych przez nauczyciela w trakcietrwania kursu, a także podczas dyskusji. Sposoby weryfikacji: kolokwium; ćwiczenia aktywizujące, dyskusja.

Potwierdzeniem weryfikacji efektów uczenia się jest pozytywna ocena końcowa. Pozytywna ocena końcowa oznacza zweryfikowanie wszystkich efektów uczenia się określonych dla przedmiotu. Skala ocen odpowiada następującym wskaźnikom uzyskanym w procesie ewaluacji efektów uczenia się, zgodnie z systemem ECTS:

• bardzo dobra (5,0) - powyżej 90% do100%

• dobra plus (4,5) - powyżej 80% do 90%

• dobra (4,0) - powyżej 70% do 80%

• dostateczna plus (3,5) - powyżej 60% do 70%

• dostateczna (3,0) - od 50% do 60%

• niedostateczny (2,0) - poniżej 50 %

nie dotyczy.