Warsztat dziennikarski w rzecznictwie prasowym i PR

Celem kursu jest zapoznanie studentów ze specyfiką pracy rzecznika prasowego i specjalisty Public Relations (zakres obowiązków rzecznika i specjalisty ds. PR oraz wynikające z niego kluczowe kompetencje zawodowe; znaczenie znajomości danej branży, organizacji i jej otoczenia oraz umiejętności monitoringu mediów). W czasie kursu uwzględnione zostają różne typy organizacji, m.in. globalne korporacje, instytucje publiczne, organizacje pozarządowe, przedsiębiorstwa prywatne w tym medialne (miejsce PR i rzecznictwa w funkcjonowaniu organizacji). Nacisk położony zostaje na aspekt praktyczny: doskonalenie warsztatu dziennikarskiego.

Kurs usystematyzować ma wiedzę i umiejętności praktyczne studentów w zakresie konstruowania przekazu medialnego atrakcyjnego zarówno pod względem treści, jak i formy. Omówione zostaną kryteria selekcji dziennikarskiej/ czynniki atrakcyjności medialnej określonych tematów. Wprowadzenie teoretyczne do kursu uwzględnia przedstawienie modeli PR i instrumentarium PR, w tym konkretnych narzędzi media relations. Studenci uwrażliwieni zostaną także na zjawiska towarzyszące pracy rzecznika i specjalisty PR, takie jak dezinformacja czy kryzys. W kursie uwzględnione są liczne przykłady dobrych praktyk zawodowych i rynkowych. Przewidziana jest praca warsztatowa nad cząstkowymi projektami indywidualnymi i zespołowymi.

1. Budzyński, W. (2019). Public relations. Wizerunek. Reputacja. Tożsamość. Warszawa: Wydawnictwo Poltex.

2. Cisek, S. (red.), (2016). Inspiracje i innowacje: zarządzanie informacją w perspektywie bibliologii i informatologii. Kraków: Biblioteka Jagiellońska.

3. Fischer, B., Świerczyńska-Głownia, W. (2006). Dostęp do informacji ustawowo chronionych, zarządzanie informacją. Zagadnienia podstawowe dla dziennikarzy. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

4. Flis, J. (2007). Samorządowe Public Relations, Kraków.

5. Hope, E. (2013). Etyka w zawodzie specjalistów public relations. Warszawa.

6. Kaczmarek-Śliwińska, M. (2015). Public Relations w zarządzaniu sytuacjami kryzysowymi organizacji. Sztuka komunikowania się. Warszawa: Difin SA.

7. Rozwadowska, B. (2009). Public Relations. Teoria praktyka perspektywy, Warszawa.

8. Wybrane materiały dziennikarskie i multimedialne.

Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę

Kryteria uzyskania zaliczenia: obecność (dopuszczalna jest 1 nieusprawiedliwiona nieobecność), aktywność i zaangażowanie w trakcie zajęć, przygotowanie kompletu prac własnych w oparciu o przedstawione kryteria i zadaną literaturę. Ocena zadań uzależniona jest od terminowości, kreatywności, staranności i rzetelności ich wykonania. Aktywny udział w symulacjach briefingu prasowego.

Celem kursu jest zapoznanie studentów ze specyfiką pracy rzecznika prasowego i specjalisty Public Relations (zakres obowiązków rzecznika i specjalisty ds. PR oraz wynikające z niego kluczowe kompetencje zawodowe; znaczenie znajomości danej branży, organizacji i jej otoczenia oraz umiejętności monitoringu mediów). W czasie kursu uwzględnione zostają różne typy organizacji, m.in. globalne korporacje, instytucje publiczne, organizacje pozarządowe, przedsiębiorstwa prywatne w tym medialne (miejsce PR i rzecznictwa w funkcjonowaniu organizacji). Nacisk położony zostaje na aspekt praktyczny: doskonalenie warsztatu dziennikarskiego.

Kurs usystematyzować ma wiedzę i umiejętności praktyczne studentów w zakresie konstruowania przekazu medialnego atrakcyjnego zarówno pod względem treści, jak i formy. Omówione zostaną kryteria selekcji dziennikarskiej/ czynniki atrakcyjności medialnej określonych tematów. Wprowadzenie teoretyczne do kursu uwzględnia przedstawienie modeli PR i instrumentarium PR, w tym konkretnych narzędzi media relations. Studenci uwrażliwieni zostaną także na zjawiska towarzyszące pracy rzecznika i specjalisty PR, takie jak dezinformacja czy kryzys. W kursie uwzględnione są liczne przykłady dobrych praktyk zawodowych i rynkowych. Przewidziana jest praca warsztatowa nad cząstkowymi projektami indywidualnymi i zespołowymi.

1. Budzyński, W. (2019). Public relations. Wizerunek. Reputacja. Tożsamość. Warszawa: Wydawnictwo Poltex.

2. Cisek, S. (red.), (2016). Inspiracje i innowacje: zarządzanie informacją w perspektywie bibliologii i informatologii. Kraków: Biblioteka Jagiellońska.

3. Fischer, B., Świerczyńska-Głownia, W. (2006). Dostęp do informacji ustawowo chronionych, zarządzanie informacją. Zagadnienia podstawowe dla dziennikarzy. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

4. Flis, J. (2007). Samorządowe Public Relations, Kraków.

5. Hope, E. (2013). Etyka w zawodzie specjalistów public relations. Warszawa.

6. Kaczmarek-Śliwińska, M. (2015). Public Relations w zarządzaniu sytuacjami kryzysowymi organizacji. Sztuka komunikowania się. Warszawa: Difin SA.

7. Rozwadowska, B. (2009). Public Relations. Teoria praktyka perspektywy, Warszawa.

8. Wybrane materiały dziennikarskie i multimedialne.

Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę

Kryteria uzyskania zaliczenia: obecność (dopuszczalna jest 1 nieusprawiedliwiona nieobecność), aktywność i zaangażowanie w trakcie zajęć, przygotowanie kompletu prac własnych w oparciu o przedstawione kryteria i zadaną literaturę. Ocena zadań uzależniona jest od terminowości, kreatywności, staranności i rzetelności ich wykonania. Aktywny udział w symulacjach briefingu prasowego.

Celem kursu jest zapoznanie studentów ze specyfiką pracy rzecznika prasowego i specjalisty Public Relations (zakres obowiązków rzecznika i specjalisty ds. PR oraz wynikające z niego kluczowe kompetencje zawodowe; znaczenie znajomości danej branży, organizacji i jej otoczenia oraz umiejętności monitoringu mediów). W czasie kursu uwzględnione zostają różne typy organizacji, m.in. globalne korporacje, instytucje publiczne, organizacje pozarządowe, przedsiębiorstwa prywatne w tym medialne (miejsce PR i rzecznictwa w funkcjonowaniu organizacji). Nacisk położony zostaje na aspekt praktyczny: doskonalenie warsztatu dziennikarskiego.

Kurs usystematyzować ma wiedzę i umiejętności praktyczne studentów w zakresie konstruowania przekazu medialnego atrakcyjnego zarówno pod względem treści, jak i formy. Omówione zostaną kryteria selekcji dziennikarskiej/ czynniki atrakcyjności medialnej określonych tematów. Wprowadzenie teoretyczne do kursu uwzględnia przedstawienie modeli PR i instrumentarium PR, w tym konkretnych narzędzi media relations. Studenci uwrażliwieni zostaną także na zjawiska towarzyszące pracy rzecznika i specjalisty PR, takie jak dezinformacja czy kryzys. W kursie uwzględnione są liczne przykłady dobrych praktyk zawodowych i rynkowych. Przewidziana jest praca warsztatowa nad cząstkowymi projektami indywidualnymi i zespołowymi.

1. Budzyński, W. (2019). Public relations. Wizerunek. Reputacja. Tożsamość. Warszawa: Wydawnictwo Poltex.

2. Cisek, S. (red.), (2016). Inspiracje i innowacje: zarządzanie informacją w perspektywie bibliologii i informatologii. Kraków: Biblioteka Jagiellońska.

3. Fischer, B., Świerczyńska-Głownia, W. (2006). Dostęp do informacji ustawowo chronionych, zarządzanie informacją. Zagadnienia podstawowe dla dziennikarzy. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

4. Flis, J. (2007). Samorządowe Public Relations, Kraków.

5. Hope, E. (2013). Etyka w zawodzie specjalistów public relations. Warszawa.

6. Kaczmarek-Śliwińska, M. (2015). Public Relations w zarządzaniu sytuacjami kryzysowymi organizacji. Sztuka komunikowania się. Warszawa: Difin SA.

7. Rozwadowska, B. (2009). Public Relations. Teoria praktyka perspektywy, Warszawa.

8. Wybrane materiały dziennikarskie i multimedialne.

Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę

Kryteria uzyskania zaliczenia: obecność (dopuszczalna jest 1 nieusprawiedliwiona nieobecność), aktywność i zaangażowanie w trakcie zajęć, przygotowanie kompletu prac własnych w oparciu o przedstawione kryteria i zadaną literaturę. Ocena zadań uzależniona jest od terminowości, kreatywności, staranności i rzetelności ich wykonania. Aktywny udział w symulacjach briefingu prasowego.