Etyka w pracy rzecznika prasowego i specjalisty PR

Celem zajęć jest poznanie zasad etycznych obowiązujących w dziennikarstwie i pracy rzecznika prasowego oraz specjalisty PR i zastosowanie ich w wykonywanej pracy rzecznika prasowego i specjalisty PR.

Podstawy etosu zawodowego: prawda jako zadanie; dobro jako odniesienie do osoby i obowiązków zawodowych; piękno w relacji do prawdy i dobra w zawodzie rzecznika prasowego; zasada rzetelności; zasada prawdomówności; zasada zakazująca wprowadzania odbiorcy informacji w błąd; zakaz reprezentowania konkurencyjnych interesów; obowiązek ochrony dóbr osobistych; obowiązek ochrony tajemnicy służbowej; zakaz korumpowania środków masowego przekazu; zakaz oferowania korzyści majątkowych lub osobistych dziennikarzom; prawo wykupu miejsca lub czasu na zasadach działalności reklamowej; zakaz podejmowania zobowiązań uzależnionych od autonomicznych decyzji innych podmiotów; zakaz nieuczciwej konkurencji w branży public relations; zakaz podejmowania działań niezgodnych z kodeksem. Zobowiązanie do upowszechniania treści kodeksu; sacrum i profanum w pracy zawodowej rzecznika prasowego. Rzecznik prasowy, jego zadania i obowiązki: zadania rzecznika jako przedstawiciela instytucji; zadania codzienne; zadania okresowe; zadania sporadyczne. Kodeks Etyki Polskiego Stowarzyszenia Public Relations. Karta Przejrzystości Mediów, czyli jak ograniczyć szkodliwe praktyki. Zasady relacji między przełożonym a rzecznikiem prasowym; relacje pomiędzy rzecznikiem a dziennikarzami. Zadania rzecznika prasowego i specjalisty PR w administracji publicznej; obecność i znaczenie rzecznika i specjalisty PR w szkolnictwie wyższym; rola rzecznika i specjalisty PR w organizacjach charytatywnych i pożytku publicznego. Społeczny wymiar pracy rzecznika; odpowiedzialność wobec opinii publicznej; odpowiedzialność wobec reprezentowanej instytucji; odpowiedzialność wobec własnego sumienia.

Stasiuk-Krajewska K., Etyka public relations. Konteksty. Koncepcje. Kontrowersje, Wrocław 2011; Kaczmarek-Śliwińska M., Public relations w przestrzeni mediów społecznościowych. Działania organizacji i jej pracowników, Koszalin 2013; Dziamski S., Kultura i etyka życia społeczno-zawodowego, Poznań 2005; Kaczmarek-Śliwińska M., Przestrzeń nowych mediów a etyka komunikowania. Problemy metodologiczne w badaniach kwestii wrażliwych dotyczących zachowań online [w:] Nowe media. Wyzwania i ograniczenia, red. T. Gackowski, Warszawa 2013; Wójcik K., Public relations. Wiarygodny dialog z otoczeniem, Warszawa 2013; Seitel F.P., Public relations w praktyce, Warszawa 2003; Hope E., Etyka w zawodzie specjalistów public relations, Warszawa 2013; Kaczmarek-Śliwińska M., Jakość kształcenia public relations w polskich uczelniach publicznych i niepublicznych, [w:] Zarządzanie i komunikacja społeczna w edukacji. Kontekst, struktura, środowisko, red. K. Czerwiński, J. Mika, R. Uździcki, Toruń 2010.

Celem zajęć jest poznanie zasad etycznych obowiązujących w dziennikarstwie i pracy rzecznika prasowego oraz specjalisty PR i zastosowanie ich w wykonywanej pracy rzecznika prasowego i specjalisty PR.

Podstawy etosu zawodowego: prawda jako zadanie; dobro jako odniesienie do osoby i obowiązków zawodowych; piękno w relacji do prawdy i dobra w zawodzie rzecznika prasowego; zasada rzetelności; zasada prawdomówności; zasada zakazująca wprowadzania odbiorcy informacji w błąd; zakaz reprezentowania konkurencyjnych interesów; obowiązek ochrony dóbr osobistych; obowiązek ochrony tajemnicy służbowej; zakaz korumpowania środków masowego przekazu; zakaz oferowania korzyści majątkowych lub osobistych dziennikarzom; prawo wykupu miejsca lub czasu na zasadach działalności reklamowej; zakaz podejmowania zobowiązań uzależnionych od autonomicznych decyzji innych podmiotów; zakaz nieuczciwej konkurencji w branży public relations; zakaz podejmowania działań niezgodnych z kodeksem. Zobowiązanie do upowszechniania treści kodeksu; sacrum i profanum w pracy zawodowej rzecznika prasowego. Rzecznik prasowy, jego zadania i obowiązki: zadania rzecznika jako przedstawiciela instytucji; zadania codzienne; zadania okresowe; zadania sporadyczne. Kodeks Etyki Polskiego Stowarzyszenia Public Relations. Karta Przejrzystości Mediów, czyli jak ograniczyć szkodliwe praktyki. Zasady relacji między przełożonym a rzecznikiem prasowym; relacje pomiędzy rzecznikiem a dziennikarzami. Zadania rzecznika prasowego i specjalisty PR w administracji publicznej; obecność i znaczenie rzecznika i specjalisty PR w szkolnictwie wyższym; rola rzecznika i specjalisty PR w organizacjach charytatywnych i pożytku publicznego. Społeczny wymiar pracy rzecznika; odpowiedzialność wobec opinii publicznej; odpowiedzialność wobec reprezentowanej instytucji; odpowiedzialność wobec własnego sumienia.

- Stasiuk-Krajewska K., Etyka public relations. Konteksty. Koncepcje. Kontrowersje, Wrocław 2011.

- Kaczmarek-Śliwińska M., Public relations w przestrzeni mediów społecznościowych. Działania organizacji i jej pracowników, Koszalin 2013.

- Dziamski S., Kultura i etyka życia społeczno-zawodowego, Poznań 2005.

- Kaczmarek-Śliwińska M., Przestrzeń nowych mediów a etyka komunikowania. Problemy metodologiczne w badaniach kwestii wrażliwych dotyczących zachowań online, [w:] Nowe media. Wyzwania i ograniczenia, red. T. Gackowski, Warszawa 2013.

- Wójcik K., Public relations. Wiarygodny dialog z otoczeniem, Warszawa 2013.

- Seitel F.P., Public relations w praktyce, Warszawa 2003.

- Hope E., Etyka w zawodzie specjalistów public relations, Warszawa 2013.

- Kaczmarek-Śliwińska M., Jakość kształcenia public relations w polskich uczelniach publicznych i niepublicznych, [w:] Zarządzanie i komunikacja społeczna w edukacji. Kontekst, struktura, środowisko, red. K. Czerwiński, J. Mika, R. Uździcki, Toruń 2010.

- Sobkowiak B., Public relations jako forma komunikowania masowego, [w:] Studia z teorii komunikowania masowego, red. B.Dobek-Ostrowska, Wrocław 1999, s. 61-81.